این خاصیت آمریکائیان است که در مذاکره و تهدید و تحریم ها، همیشه اَدِله هایشان سست ، نظراتشان پُر از شُبهه و تمَرُدِشان ناجوانمردانه باشد، و دشمنانشان را مدام تهدید و تحقیر کنند ، این بیشتر به این خاطر است که آمریکا اینک یک استعمارگر ذلیل شده است نه یک استعمارگر اصلاح شده، آمریکائیان متکبر و جنایتکار به قدری ضعیف شده اند که از کلمه جنگ برای تهدید رقبای خود در مجلس و سنا استفاده می‌ کنند، با کمک رسانه ها و شبکه های منافقی همچون بی بی سی و صدای آمریکا و غیره که در اختیار دارند بارها در پرسش و پاسخ نمایندگان با وزیر خارجه خودشان، کشتار آمریکائیان در منطقه را به ایران نسبت می دهند تا دشمنی خود با ایران را نزد افکار عمومی جهانیان به خاطر جان چند هزار سرباز آمریکائی اعلام کنند، ولی جالب اینجاست که در همان حال اعلام می کنند ما هیچ مدرکی هم علیه ایران نداریم، مگر می شود چند هزار سربازان امریکائی در منطقه کشته شوند و هیچ مدرکی به دست نیاید، این سخنان دو نتیجه را به ذهن متبادر می کند، اول اینکه اینها دروغ می گویند و تهمت می زنند، دوم اینکه اگر به راستی حقیقت را می گویند پس باید در برابر چنین قدرتی که چند هزار سرباز آمریکائی را می کشد و دهها هزار نفر را زخمی و معلول می کند و هیچ ردی از خود به جا نمی گذارد سر تسلیم فرود بیاورند.

در این توافق اگر آمریکا به عهد و پیمانش حتی به صورت کارشکنی کردن ادامه بدهد و همان قطره چکانی را در برداشتن تحریم ها به روشی دیگر ادامه بدهد به دو دلیل است، اول اینکه آمریکا به همان صورت قطره چکانی یک و دو سال قبل ساز و کار تحریم ها را برخواهند داشت، آنها اینقدر سنگ اندازی در راه برداشتن تحریم ها می کنند تا همچنان مردم و مسئولین را دلسرد کنند، چرا که تنها سلاح و حربه شان فعلا این است، دوم این که مهمتر و اصل قضیه است، اینکه ایران اینک در افکار عمومی منطقه و جهان برای آمریکا و ایادی اش حریف قدرتمندی است، علی الخصوص که ایران با این مذاکرات در منطقه و جهان اعتبار و ابروئی راهبردی هم کسب کرده است، در حقیقت آمریکا تا جایی که دیگر نتواند قدرت داشته باشد عقب می رود و امتیاز می دهد نه اینکه یک دفعه دست خودش را خالی کند.

امریکائیان بنده ترس و طمع اند و نمایندگان سیاست خارجی آنها هم سفیران ترس و ناچاری شده‌اند، خودشان معترفند هر چه بیشتر ایران را بخواهند تحریم کنند خودشان منزوی تر می شوند، ناکارآمدی تحریم ها چنان بر هیبت ایران افزوده است، که هر چقدر آنها تحریم ها و فشارها را بیشتر کنند خود بیشتر منزوی تر و رسواتر می شوند، ما در جلسه پرسخ و پرسش در کابینه و سنای امریکا به خوبی دیدیم که سناتور جان کری در برابر هزاران پرسش حرف اصلی ش را می گوید و آن اینکه اگر شما راه بهتری سراغ دارید پیشنهاد کنید، پس نتیجه می گیریم هم چنان که کالین پاول و معاونش در دولت بوش استعفا دادند و گفتند ما می خواستیم به دنیا ثابت کنیم که در کاخ سفید آدم های عاقلی وجود دارند، حالا همین حرف را جان کری با همکارانش با زبان دیگری دارد به جهانیان می گویند، کالین پاول و همکارش در آن سال دیدند که صهیونیست پرست هایی هم چون جان بولتون به دستور سازمان صهیونیستی اِیپَک مذاکرات سه کشور اروپایی با ایران را به هم زدند، که برای اروپائی ها هم گران تمام شد و مطمئنا در این سفر فرانسه و آلمان به ایران با همان طیف مذاکره کننده دوازده سال قبل خود را بی تقصیر نشان می دهند.

این چیزی است که ما باید بپذیریم وقتی مقام رهبری معظم از مذاکرات و تیم مذاکره کننده دفاع می کنند همه جوانب را سنجیده اند، عیب بعضی افراد کم اطلاع این است که دیر معنا و مفهوم سخنان مقام رهبری معظم را می فهمند، و یا با ایشان زاویه دارند، رهبری معظم انقلاب همیشه طوری سخن گفته اند که خواص به خوبی درک کرده اند و عوام هم به خوبی فهمیده اند، تنها کسانی در داخل با سخنان رهبری معظم مخالفند و نیش دار سخن می گویند که همان گاوهای پیشانی سفید فتنه88 هستند، که هنوز هم دربند گره های روحی روانی و لجوجانه خود گرفتار هستند.

ایرانیان غرور، پیشرفت و صلابت شان را در مبارزه علیه شاه خائن و جنگ تحمیلی و سختی تحریم ها به یادگار دارند، نه از مذاکره با دیکتاتورانی ذلیل شده، قدرت اعجاز برانگیز جمهوری اسلامی ایران که به برکت انقلاب اسلامی و دَم روح اللهی امام راحل و جافشانی های شهدا به دست آمده است، در منطقه و جهان حرفی نو برای گفتن دارد و می تواند ارزش های انسانی الهی انقلاب اسلامی را بیش از پیش صادر کند، و تمام ترس آنها از پیشرفت ایران در همین زمینه هاست، مردم ایران به لطف اسلام یاد گرفته اند با تدبر دشمنان خود را بشکنند نه با تعصب و خشم، از همین روست که ایران هم اکنون در منطقه و جهان به پهلوان جنگ های محال، و فاتح میادین دشوار تشبیه می شود.

از طرفی دیگر اینکه مردم ایران، در قبال جنایات، چپاولگری ها و تجاوزات آمریکائیان در موقعیتی بسیار بزرگ تر، و در مبارزه ای به وسعت یک جبهه جهانی حق و باطل قرار گرفته اند، نه فقط در موقعیت یک معامله در مذاکرات و یا توافق ، انقلاب اسلامی برگزیده شده برای تحقق وعده ای بزرگتر، وعده ای الهی برای پیروزی اسلام واقعی و ناب محمدی (ص) و رسیدن به وسعت بلند و جهانی افق های انقلاب اسلامی، و اگر هم عده ای به این توافق، جشن هسته ای و یا پیروزی بزرگ یا هر لقب و صفت دیگری به مذاکرات وین نسبت می دهند، ناشی از یک ذوق ‌زدگی عجولانه، که گاها برای عده ای عامِدانه است.

ظاهرا این برجام به تایید خواهد رسید مگر اینکه آنها نخواهند، کارشناسان ما هر اندازه هم که ماهیت و الزامات تعهدا آور متن توافق مذاکرات را بخوانند و تفسیر کنند، ولی بار سیاسی منفیِ عدم تصویب توافقنامه از طرف ایران خود در جهان و در افکار عمومی جهانیان شُبهه انگیز است و ایران را در معرض افکار عمومی جهانیان عهد شکن و مقصر جلوه می دهد، یقینا این برجام امضا خواهد شد، این وظیفه مسئولین محترم است که خود می دانند از خُدعه امریکائیان باید بیشتر از سلاح شان بترسند، آنها شاید در جنگ با ما نتوانند خُدعه کنند ولی در مذاکرات می توانند، آنها با سلاح هایی نامرئی به مذاکرات می آیند، چرا که می دانند در ایران وقتی اسم آمریکا برای بعضی ها بُرده می شود آب از لب و لوچه بعضی ها راه می افتد، که اکثریت شان همان گاوهای پیشانی سفید فتنه88 هستند و با قدرتی که در اختیار دارند تمام دلسوزان انقلاب و نظام را دلواپس یا افراطی می خوانند.

مردم ایران و نمایندگانشان در مجلس و مسئولان دولت و نظام، قطعا همگی آن قسمت های بازرسی از سایت های نظامی و موشکی را نمی پذیرند، چرا که با توجه به مشارکت ایران در تدوین این بند از قطع ‌نامه، و تصویب آن در شورای امنیت سازمان ملل، نقض قطع ‌نامه  از طرف ایرانیان، شاید برجام را نقض نکند، اما همچون گذشته مواجه با تصویب  قطع ‌نامه دیگری ذیل بند 41فصل هفتم شورای امنیت دوباره ماندگار خواهیم شد، و بلافاصله با سابقه ای که از آنها داریم تحریم‌ ها را بر می گردانند، و بدتر از بد اینکه می رسیم به قطع ‌نامه‌ بعد، که ذیل بند 42  اجماع جهانی است، و می توانند برنامه ای برای جنگ علیه ایران بسازند.

در سوم آذر سال1392 چند دقیقه بعد از اعلام توافق ایران و گروه5+1 ، اوباما کرد ما فعلا از وضع تحریم های جدید علیه ایران خودداری می کنیم، (بماند که بارها و بارها مجددا تحریم کردند) ، و از محالات است آمریکائیها اهرمی از فشار تحریم یا تهدید در اختیار داشته باشد که علیه ایران استفاده نکرده باشند، آنها خودشان می گویند دیگر قدرت تحریم بیشتری را نداشتیم، و اگر تحریم را ادامه می دادیم هیچ ثمری نداشت و متحدان خود را هم از دست می دادیم، آقای کری درست می گفت فرانسه و آلمان با اقتصاد نه چندان خوبشان بلافاصله وارد بازار ایران شدند، آمریکائیان دیدند دیگر چیزی در چنته ندارند، تمام زور خود را در تحریم ها زده بودند، همین الان با این که توافق کرده اند ولی اگر راهی پیدا کنند که بدانند می توانند از یک راه تازه و از فلان جا ایران را تحریم قوی بکنند تا اقتصاد ایران را حتی یک درصد هم ضربه بزنند، این کار را می کنند، بعد دوباره به مذاکره می آیند، مردم ایران و جهان موذی گری و ریاکاری شیطانی شان را به خوبی تا مدتی بعد از این برجام بهتر خواهند دید.

به خاطر اشتباه محاسباتی آمریکا در فهم بازی باعث شد یک تریلیون دلار آمریکا برای سرنگونی صدام، عملا خرج منافع راهبردی ایران شود، آمریکا در برابر نظامی در ایران قرار دارد که با هیمنه و سلطه آمریکا مخالف است، ایران نه فقط یک چالش هسته ای یا تسلیحاتی، بلکه برای آمریکا و ایادی اش چالشی سیاسی است، این توافق هسته‌ ای هم بر اساس اعتماد میان ایران و آمریکا نبوده، بلکه بر اساس سوءظن های زیادی این توافق امضا شده است، و به قول خود آمریکائیان این توافق بر پایه اعتماد نیست بلکه بر اساس الزامات تعهد آور ایران است.

آمریکائیان اگر باز هم بعد از مذاکرات در سخن گفتن از گزینه نظامی استفاده می کنند در حقیقت دارند به شعور خودشان توهین می کنند، چرا که آمریکائیان اگر مرد تهدید و جنگ علیه ایران بودند که دست به دامان مشتی تروریست وحشی و حکومت های فاسد قرون وسطی نمی شدند، آنها تمام امیدشان به جهل و تعصب مردم منطقه و جهانیان بوده و هست، ولی این سواد رسانه ای مردم ایران است که پیرو رهنمودهای بی نظیر رهبری معظم انقلاب خود هستند، آنجا که امام خامنه ای (حفظ اله) می فرمایند: بایستی جبهه مقابل را شناخت، ابزار و سلاح او را شناخت و ضدِ آن سلاح را باید آماده کرد، هیچ خطری بالاتر از فراموش کردن دشمن نیست، ما نباید فراموش کنیم که در جنگ با آمریکا و تفاله‌های آمریکا هستیم، و همه این دشمنی‌ها، همه این کینه ‌ورزی‌‌ ها و کمین گرفتن ‌های دشمنان نظام اسلامی، در مقابل عزم و اراده این ملت، طاقت نخواهد آورد و از بین خواهند رفت.

امریکا زمانی در جنگ های زیان بار و پر غرامت عراق و افغانستان ضربه خورده بود که تازه فهمید آخرین راه علاج، جنگ است، نه اینکه صد و شصت هزار نیرو را وارد عراق کند و خواب خاور میانه نوین را ببیند، نتیجه اش این شده که اکنون از سر ضعف و ناتوانی در مقابل صلابت و اقتدار ایران مجبور شده با وحشی ترین گروهها و تروریست ها با مزدوران عربی غربی عبری و ترکی شان و با ذلیل ترین ، بی هویت ترین ، فاسدترین و منفورترین حکومت های قرون وسطی منطقه، علیه ایران هم پیمان شده اند و باز هم شکست خورده اند.

با اینکه امریکائیان قومی ناباور هستند و رفتار آنها برای ما در مذاکرات قابل پیش بینی است، ولی بعضی ها می خواهند رفتار خود را با منطق زورگویانه امریکا هماهنگ کنند، اینها که میگویند میتوانیم با آمریکا توافق کنیم تزویر را خوب نشناخته اند، در دولت اصلاحات هم همین مشکل را داشتند، ولی دیگر الفاظ این آقایان هیچ کسی را فریب نمی دهد، حتی ملت های منطقه را چه برسد به ایرانیان که به برکتی رهبری دانا جلوتر از زمان خود حرکت می کنند، اکنون اَدِله امریکائیان حتی پیش دوستانشان هم خریدار ندارد، بعضی ها نمی توانند کدوی بی خاصیتی و جنایتکارانه مسئولین آمریکائی را بهشتی کنند، تا آنها را تطهیر کنند، مسئولان آمریکایی دیگر چهره های دوره افول هستند.

آمریکائیان ذلیل شده دیگر فهمیده اند در مقابل اراده ملت ایران، دیوار هیچ تحریمی و تهدیدی اینقدر بلند و نفوذ ناپذیر نیست که بتوانند ایران را به چیزی که نمی خواهد وادار کند.

درود و سلام بر سپاه پاسداران که در جواب تهدید حمله نظامی آمریکائیان اعلام کردند در روز اول حمله آمریکا هزار نفر آمریکائی را اسیر می گیریم، این هیچ معنی جز اینکه ما آمریکا را در جنگ بیشتر از هر زمان دیگری تحقیر می کنیم معنی دیگری ندارد، و این دست یدالهی خداوند است که هر روز نعماتش را بر انقلاب اسلامی، نظام جمهوری اسلامی ایران، رهبر معظم انقلاب و مردم شرافتمند و غیور و مومن ایران بیشتر از روز قبل می کند.

در آخر ما درود می فرستیم به انقلاب اسلامی که همیشه صلح را مقدم بر جنگ می داند، درود و سلام به نظام خودمان، به رهبر معظم و بزرگوار و با درایت خودمان، و احترام به روح پاک شهدایمان در همه محورهای مقاومت، که خون گرمشان در روی خاک های جنوب و جبهه های جنگ و در جغرافیای مقاومت فرشتگان خداوند را به احترام وا می دارد.